پاييز

به ريتم ريزش برگ و 

صدای خش خش مرگ

می خندم و به رقص تند دانه های سرد تگرگ

شاخه ی خشک درخت

اشاره کرده به پايين به کپه ای از برگ

که به کوری چشم حسود

اسفند دود می کنند...

و دست لخت درخت

برای دادن عیدی به بچه ها باز است...

آنطرف تر انگار

صدای گريه ی طفلی به گوش می آيد

و غنچه ای زيبا

کنار آجر لق حياط روئيده....

                                                                                 پاييز ۸۶